¡ALEGRIA!
Blijf op de hoogte en volg Flora
02 Oktober 2014 | Spanje, Córdoba
Zo ontdek ik ook het pareltje van het hotel, onder het restaurant bevindt zich een verborgen ruimte waar overblijfselen van de Romeinse tijd worden tentoon gesteld. De oude, rauwe, marmeren pilaren liggen op de grond onder de transparante vloer van het restaurant, ik beeld me in wat een prachtig beeld dit creëert in de avond.
Ook denk ik aan de vorige koningen en sultans die in dit huis hebben rondgelopen en nooit hadden gedacht dat dit een plek zal worden voor rijke internationale gasten. Wat ze zich waarschijnlijk ook nooit hadden ingebeeld is dat er zelfs meisjes helemaal uit Amsterdam naartoe zouden komen om wat inspiratie en werkervaring op te doen. (dit hadden ze overigens vast een prettige gedachte gevonden).
Genoeg over werk.
Ik ben al meerdere keren deze plek gepasseerd waar ik dit schrijf. Een heel klein organisch huisje wat aan de buitenkant beschilderd is met grote sierlijke letters 'Organico & Vegetaranio'. Na een moment van twijfel omdat het er zo klein uitziet kies ik er toch voor om een kijkje te nemen. Ik zie meteen een mooi plekje aan het raam en ga zitten aan de kleurrijke tafel. Vanachter de kleine keuken verschijnt een vrolijke mooie vrouw en zij lacht lief naar me. Ik geniet van de blues, de creatieve energie en de woonkamer die zo eigen is.
Na veel gesnuffel in mijn woordenboek naar alle gerechten op de kaart kies ik vol overtuiging een panini geitenkaas met tomaat en pesto simpel maar heel erg lekker. Ik geniet van de eigenares die zich afzijdig houdt maar toch soms even een grapje maakt en wanneer de radio net iets te hard kraakt wat Spaanse, passionele kreten laat vallen: ‘Madre’ ‘Jose’ ‘Puta’.
Ik zit hier alleen, aan de enige tafel die deze zaak mij biedt en het leven is opeens zo simpel. Ik voel me een klein meisje die onbevangen en zonder angst elke dag nieuwe ontdekkingen mag doen zonder te vallen. Ik geniet van de Spaanse cultuur die luchtig en speels om mij heen beweegt. Als mijn ogen door de zaak glijden laat ik me meeslepen door poppenkleertjes die zwoel heen en weer wiegen, de gekleurde visjes in het raamkozijn die als grijpspeeltjes soepeltjes heen en weer zwemmen. Het meubilair wat vloekt, maar zo leven creëert.
Als kind ervaar je een kostbare energie waar je vaak naar verlangt en die bijzondere energie ontdek ik steeds weer sinds ik hier ben.
De verkoopster is ondertussen tegenover me gaan zitten en we wisselen wat woorden in het Spaans. Ze vertelt me dat ze kunstenares is en laat haar werk zien, wat bestaat uit kijkdozen die je aan de muur kunt hangen, bakfiets dozen en prachtige aardewerken. Alles is alegra (vrolijk) ik geniet van haar werk alsof haar energie erin vrijkomt. Ze vertelt me dat ze met een Volkwagen busje door Nederland heeft gereisd en het verbaasde haar dat de mensen zo afstandelijk zijn terwijl de huizen hun deuren en ramen wijd open hebben staan, ik zei haar dat het net een reizend theater is, elk huis heeft zijn eigen tentoonstelling die een buitenstaander makkelijk kan volgen. Ook het cliché van de Nederlandse vrouw in haar bikini in de iets te kleine voortuin komt naar boven. Ik waardeer haar kijk op Nederland, en geniet met haar van het straatbeeld van Cordoba.
Ik zou daar uren met haar kunnen zitten maar ik moet weer naar werk.
Ze is er, ze blijft daar. Ik beloof haar dat als mijn vader komt ik bij haar een kopje thee kom drinken en ze belooft mij mee te nemen naar de botanische tuinen in de avond waar we kunnen genieten van theater, dichters en kunst. Ik ontmoet nog wat vrienden en loop mijn weg naar huis. Met een waardevolle gedachte:
Elke stap naar iemand is een stap naar een verhaal, en daarom blijf ik lopen.
Abrazos,
Floralita
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley