Dag 2 Het sprookje begint

Na de te luxe treinreis ben ik met een taxi naar het hotel gebracht. Aankomend bij het poepiedure vijfsterren hotel hoorde ik de man al denken: Daar gaat weer zo’n rijkelui meisje haar papa eens opzoeken in een suite. Hij had het wel echt goed mis ik ga namelijk 5 maanden de handen uit de mouwen steken in dat paleisje.
Na lang gestrompel met de zware koffers kom ik aan bij de General Manager van het hotel genaamd Alberto Perez, een klein charmant mannetje twee druppels water met Manuel van Falwty Towers. Het kantoor was even klein als de koningin haar toilet en al die extraverte Spanjaarden zaten echt letterlijk bij elkaar op schoot en zo ook Alberto Perez maar dan wel ergens achterin en hij had dan een iets groter bureau en waarschijnlijk een hippere computer dan de rest.
Ik stond daar en voelde me opeens een ontzettend lompe Hollander met m’n 1m 80 en ongemakkelijke gestuntel. Maar goed daar was Alberto om die gedachte snel te doorbreken hij liep op me af, en in plaats van een kille Hollandse hand gaf die me twee dikke pakkerds en bood me wat te eten en drinken aan. Vervolgens was mijn koffer meegenomen door 1 of andere Jose en stond ik in mijn prachtige kamertje met Patio want we zijn immers in Andalusië. In mijn kamer trof ik een brief aan van mijn kamergenoot waarvan ik nog steeds niet helemaal wist wat voor persoon dat nou was. Die gedachte duurde niet lang want daar stond ze, Charlotte een leuke spontane Hollandse meid die voor niet veel ophef zal zorgen en voorlopig ook het enige Nederlandse contact wat ik hier heb. Ons andere huisgenootje is Roemeens en best geestig ze lacht heel uitbundig en houdt wel van de Spaanse macho cultuur en vooral de aandacht op straat..
Na een slenteravond in Cordoba met de Roemeense meid die overigens wel heel intelligent is en veel meer reis en werkervaring heeft dan ik duik ik toch echt mijn bed in. En dan lijkt je droom uit te komen: 25 bedden opmaken in 35 graden ( Que calor) die kreet ken nu wel ja. Ik voel me opeens wel heel asociaal nu ik merendeel van de vragen niet beantwoord omdat ik me gewoon niet kan voorstellen dat ze denken dat ik een half binnensmonds ghetto Spanish versta . Maar ik weet al wat termen zoals: stofzuiger, handdoek en ook wel handig schoonmaken..
Ik ervaar het als een soort van mix tussen een taakstraf en een klooster. Maar als ik dan in mijn 4 uur durende siësta pauze vind je me op 1 van de pleintjes van deze mooie stad. Ik schrijf veel op en denk na hoe ik het beste van deze zinloze taakjes iets kan maken. Mijn uiteindelijke doel Spaans leren gaat me goed af, ik spreek geen engels of zij verstaan het niet. Ook al mis ik werkwoorden persoonsvormen (bijna alles) ze begrijpen me.
Vandaag is me geinformeerd dat ik domingo, lunes y martes vrij ben. In deze industrie betekent dat de weken daarop zwar worden. Maar goed een strandje opzoeken, Sevilla gedag zeggen en nog meer genieten van het straatbeeld van Cordoba staat gepland.
Voor mijn eerste werkdag, so far so good.
Hasta pronto!

Beso,

Flora